சித்ராவின் புது ப்ளவுஸ் | சிறுகதை

சித்ராவின் புது ப்ளவுஸ்!

-    முருகன் மந்திரம்

சித்ரா இப்பவும் அழகா தான் இருக்கா. ஆனா முன்ன மாதிரி இப்போ பேசுறதில்லை. சித்ரா மகனுக்கு இப்போ பத்து வயசு இருக்கும். ப்ரோ’ன்னு தான் ஆரம்பத்துல கூப்டுவா. அதுக்கு அப்புறம் திக் ப்ரெண்ட் ஆனா. இப்பல்லாம் எப்ப சித்ராவை பார்த்தாலும் அன்னைக்கு அவ அப்டி பண்ணப்போ நானும் சரியா இருந்துருக்கணும். அதுதான் முதல்ல தோணும்.

அட போடா... இப்போ ஃபீல் பண்ணி எதுக்கு..?

மதன் தன்னோடு தானே பேசிக்கொண்டிருக்கிறான். அவன் தனக்கு தானே அடிக்கடி நினைவு படுத்திக்கொள்ளும் அந்த சம்பவம் உங்களுக்கும் தெரிய வேண்டும் என ப்ரியப்படுகிறான்.

 …

 டிசம்பர் கடைசி நாள். ஊரெல்லாம் ஒரு பரபரப்பும் கொண்டாட்டமும் தெரிந்தது. 12 மணிக்கு இன்னும் முப்பத்தைந்து நிமிடம் இருந்தது. வழக்கமாக சீக்கிரமே உறங்கிவிடும் ஊர்… அன்று விழித்திருந்தது. கொண்டாட்டம் போட காத்திருப்பவர்களும் அவர்களுக்கு கம்பெனி கொடுக்கவும், அவர்களை ரசிப்பதற்கு காத்திருந்தவர்களும் விழித்திருந்தார்கள்.

மதனின் மனைவி அனிதா குழந்தையுடன் தோழி ஜான்ஸி வீட்டுக்கு சென்றிருந்தாள். தோழி வீட்டில் நியூ இயர் செலிப்ரேஷன் முடித்துவிட்டு வீடு திரும்புவது திட்டம். மதனையும் அழைத்திருந்தார்கள். தானும் வருவதாக மதனும் சொல்லி இருந்தான்.

11 மணி இருக்கும்போது தான் வீட்டுக்கு வந்தான் மதன். பத்தே கால் மணி அளவில் மதனின் மனைவி அனிதா, கிளம்புவதாக சொல்லி விட்டு சென்றிருந்தாள்.

வீட்டுக்கு வந்து குளித்துவிட்டு உடைமாற்றி கிளம்பினான் மதன். ஜான்ஸி வீட்டுக்குப் போகும் வழியில் தான் இருந்தது சித்ராவின் வீடு. சித்ராவின் கணவன், ராம்கே மதனுக்கு நெருங்கிய நண்பன் என்று சொல்ல முடியாவிட்டாலும் நல்ல அறிமுகம் உண்டு. எங்கே சந்தித்தாலும் நின்று பேசிக்கொள்ளும் அளவுக்கு நட்பு உண்டு.

சரி… சித்ரா வீட்டில் ஒரு என்ட்ரி போட்டுவிட்டு, புது வருட வாழ்த்துகளையும் சொல்லிவிட்டு போகலாம் என நினைத்து சித்ரா வீட்டு வெளியே பைக்கை நிறுத்தினான் மதன்.

பைக் சத்தம் கேட்டு வாசலுக்கு வந்தாள் சித்ரா.

நீதானா? வா வா… என்ன நியூ இயர் பார்ட்டிக்கு போகலியா?

பார்ட்டி எல்லாம் இன்னைக்கு இல்ல… ஆமா என்ன வீடு ஒரே அமைதியா இருக்கு?

அமரன் தூங்கிட்டான். அதான் லைட் ஆஃப் பண்ணிட்டேன். ராம் பார்ட்டிக்கு போயிட்டு தான் வருவான் போல.. எப்டியும் அவன் வர ஒரு மணி ரெண்டு மணியாகும்.

ஓகே ஓகே… சித்து. மதன் சித்ராவை அப்படி அழைப்பதே வழக்கம்.

முன்னறை வெளிச்சமும் கிச்சன் வெளிச்சமும் சேர்ந்து வித்தியாசமான கலவையாக இரண்டுக்கும் நடுவில் இருந்த அறையை நிறைத்திருந்தது. பாதி ஒளியும் பாதி இருளும் ஒருவிதமான மயக்கம் தருகிறது.

கிச்சன் வெளிச்சம் சித்ரா மீது முழுவதுமாக விழும் இடத்திற்கு சென்றாள் சித்ரா.

ஹேய்… இந்த சாரி எப்டி இருக்கு. இப்போ இந்த டிசைன் தான் புது ட்ரெண்டாம்.

 ம்ம்ம் ஒனக்கென்னப்பா… நீ டிசைன் டிசைனா போடுவ…. அப்பவே அப்டி. இப்ப கேட்கவா வேணும்?

ஹலோ… ஓவரா புளுகாத… இந்த சாரில நான் அழகா இருக்கனா இல்லையா?

அவள் சாதாரணமாக எப்போதும் அப்படி கேட்பவள் தான். ராம் இருக்கும்போது கூட மதனிடம் அப்படி பலமுறை கேட்டிருக்கிறாள்.

ம்ம்ம்… ஒனக்கு என்ன போட்டாலும் நீ அழகாதான் இருப்ப….

இந்த பார்.. ரொம்ப ஓட்டாத… உண்மையை சொல்லு…. உண்மையாவே அழகா இருக்கா…

முன்னும் பின்னுமாக தன்னை திருப்பி காட்டி கேட்கும் சித்ராவிடம் உள்ளே வெப்பத்தின் அளவு கூடிக்கொண்டிருப்பதை காட்டிக்கொள்ளாமல் இயல்பாக பேசிக்கொண்டிருப்பது போல காட்டிக்கொள்ள முயற்சித்தான் மதன்.

ஏய்… இந்த முந்தானை பாத்தியா… இந்த பார்டர் எப்டி இருக்கு?

பொன் நிறத்தில் இசைக்கருவிகள் இழைக்கப்பட்டிருந்த பார்டர்… டார்க் க்ரீன் கலர் புடவை.  

முழுதாக முந்தானையை விரித்து அதன் டிசைனை காட்டிய சித்ரா, மதன் கண்களை நேருக்கு நேராக தீர்க்கமாக பார்த்து… அவனது பதில்களை எதிர் நோக்கினாள். அவனை ஆழம் பார்த்தாள்.

ஆளில்லா இரவும் தன்னை அலங்கரித்துக்கொண்டிருக்கும் ஒரு அழகான பெண்ணும்… அவர்கள் இருவரைத் தவிர வீட்டில் யாருமற்ற தனிமையும் சேர்ந்து… மதனுக்கு மென்மையாக மதம் பிடிக்கத் தொடங்கி வழக்கத்திற்கு அதிகமாக எங்கெங்கோ நீர் சுரந்தது.

அவசரமாக யூரின் போகவேண்டிய அளவு, அவனுக்குள் வேதி வினைகள் நடந்து கொண்டிருந்தது.

ஹேய் லூசு… இந்த ப்ளவுஸ் டிசைன் எப்டி இருக்கு? புது மாடல்.. ஒரு டிசைனர் டெய்லர்கிட்ட தச்சது…

எந்த நொடியில் அவள் அதைச் செய்தாள் எனத் தெரியவில்லை. கண் இமைக்கும் நேரத்தில் என்பது இதுதானோ என்று தோன்றியது மதனுக்கு.

மொத்தமாக முந்தானையை தோளில் இருந்து விடுவித்து தரையில் புரள விட்டிருந்தாள் சித்ரா. இடுப்பைச் சுற்றி வந்து பாதி தொப்புளை ஒட்டி சொருகப்பட்டிருந்த பிடிப்பில் கீழே விடப்பட்ட புடவை தரையில் விழுந்து தொங்கிக்கொண்டிருந்தது.

ப்ளவுசுக்குள் புடைத்து நிற்கும் சித்ராவின் மேலழகை முதன்முறையாக இப்படி பார்க்கும் மதனின் நிலை குத்திய கண்களும் கவனமும் ப்ளவுஸ் டிசைனையும் வண்ணத்தையும் கிரகித்துக்கொள்ள சிலநொடிகள் எடுத்துக்கொண்டது.

 ம்ம்… டிசைன் நல்லாருக்கு. ட்ரெண்டியா இருக்கு.

மதனின் வார்த்தைகள் அவனது உதடுகளை சுடும் அளவுக்கு சூடாக இருந்தது.

என்ன மெட்டீரியல் இது…?

கேள்வியோடு கூடவே வசதியான ஒரு இடத்தில் ப்ளவுசை தொட்டுப் பார்த்தான் மதன். அவ்வளவுக்குத் தான் அவனால் செய்ய முடிந்தது.

பதிலுக்காக கேட்கப்பட்ட கேள்வி அல்ல என்றாலும் சித்ரா பொறுப்பாக பதில் சொன்னாள்.

சித்ரா மீது மதனுக்கு ஒரு பெருமயக்கம் எப்பவும் உண்டு தான். ஆனால் சித்ரா இப்படியெல்லாம் இதற்கு முன் ஒருநாளும் நடந்துகொண்டதில்லை. இவ்வளவு நெருங்கி வந்ததும் இல்லை.

இப்போது மதன் என்ன செய்ய வேண்டும்?

அல்லது

இப்போது மதன் என்ன செய்யக் கூடாது?

மதனால் எந்த முடிவுக்கும் வர முடியவில்லை.

ஆனால் சித்ரா, முடிவுக்கு வந்திருந்தாள். அவசரமில்லை என்றாலும் மெதுவாக புடவையை அதன் பழைய இடத்தில் சேர்க்கும் வேலையை செய்யத் தொடங்கி இருந்தாள்.

லாவகமாக முந்தானையை எடுத்து தோளில் போடத் தயாராகிக் கொண்டிருந்த சித்ரா வசதிக்காக கொஞ்சம் குனிந்திருந்தாள்.

மதனின் பார்வையோ மார்புகளில் நடுவில் விழுந்தது. விழுந்த கண்களை திருப்பி எடுக்கும் முன்பாக புடவை அதன் பழைய இடத்திற்கு வந்து சேர்ந்தது.

 …

 சரி நான் கௌம்புறேன்.

 ஹேய் என்ன கௌம்பிட்ட…

 இல்ல.. அனிதா ப்ரெண்ட் வீட்டுக்கு போணும்… நான் வரேன்.

-------

சித்ராவின் பதிலுக்காக காத்திராமல் கிளம்பியே விட்டான் மதன். அங்கே இருந்தால் அவனால் அவனை கண்ட்ரோல் பண்ண முடியாது என அவள் உள்ளுணர்வு சொன்னது.  அது கூட பிரச்சினையில்லை. ஆனால் நினைப்பது போல நடந்தால்... நடக்கும்போது யாரெனும் வந்துவிட்டால்.. அந்த பயத்தில் தான் ஓடி விட்டான்.

இரண்டு நாள்கள் கழித்து மீண்டும் சித்ரா வீட்டுக்கு வந்தான் மதன்.

இப்போது பகல் பொழுது தான்.

இப்போதும் வீட்டில் ராம்கே இல்லை.

 …..

 ஆமா, ஏன் அப்டி பண்ண?

 என்னது?

அதான் நியூ இயர் அன்னைக்கு…?

 ஏன் அதுக்கென்ன?

 எனக்கு ஒரு மாதிரி ஆகிருச்சி…

 என்னாச்சு…

 யாராவது பார்த்தா…

 ஓ அதா…

 ம்ம்…

 உன் வொய்ஃப் அனிதாவால தான் அப்டி பண்ணேன்.

அனிதாவாலயா…?  புரியல.

போன வாரம்… ரமா கிட்ட உன் வொய்ஃப்அனிதா என்ன சொன்னான்னு தெரியுமா?..

இந்த ரமா, மதனின் மனைவி அனிதா, சித்ரா ரெண்டு பேருக்குமே ப்ரெண்ட்.

என்ன சொன்னா?

சீக்கிரமா ஒருநாள் மதன் கிட்ட சொல்லணும். சித்ரா கிட்ட ஓவரா கொஞ்சுறது எனக்கு பிடிக்கலைன்னு. ஓவர் கனெக்சன். கல்யாணம் முடியிறதுக்கு முன்னால ஓகே.. இப்ப தான் ரெண்டு பேருக்கும் முடிஞ்சாச்சே… இப்பவே இப்டின்னா அப்போ எப்டி இருந்துருப்பாங்களோ…

அனிதா கூறியதை கொஞ்சம் உப்பு காரம் சேர்த்து… சித்ராவிடம் சேர்த்திருக்கிறாள் ரமா.

 மிக அவசியமான சேவை.

மதனுக்கும் அனிதா மீது அது எரிச்சலையும் கோபத்தையும் வர வைத்தது என்றாலும் இப்போ அது முக்கியமில்லை.

அதுக்கு..?

உன்னை ஒரு வாரமா ஆளைக் காணோம். அனிதா உங்கிட்ட எதும் சொல்லி இருப்பாளோ… அதான் நீ வரலையோன்னு ஒரு டவுட்.

சரி...

அதான் நீ என்கிட்ட பேசாம, என்னைப் பாக்க வராம எப்டி இருப்பேன்னு பாத்துருவோம்னு...

அப்டி பண்ணேன்.

அப்டியா…. நான் எதாவது பண்ணிருந்தா…

அதான் பண்ணலையே….

பண்ணிருந்தா…

ஒன்னைப்பத்தி எனக்குத் தெரியாதா?

 …..

மீண்டும் அப்படி ஒரு வாய்ப்பை சித்ரா வழங்கவே இல்லை என்பது மதன் வரலாற்றின் வருத்தமான செய்திகளில் ஒன்று.

சித்ராவைப் பார்க்கும் போதெல்லாம் மதனை அந்த சம்பவம் படுத்தி எடுத்து விடுகிறது.

இப்போதும் கூட சித்ரா மதனிடம் பேசுவாள்.

ஆனால் அது பழைய சித்ரா இல்லை. ஆனால் மதன், சித்ராவைப் பார்க்கும் போதெல்லாம் அந்த பழையவனாகி விடுகிறான். ஒளியும் இருளும் ஊடாடி உறவாடிக் கொண்டிருக்கும் அந்த அறையில் . புதுப் புடவையுடன் வரப்போகும் சித்ராவிற்காக ஆவலுடன் காத்திருக்கிறான்.

 

MURUGAN MANTHIRAM

MOBILE: 98418 69379

MAIL: muruganmanthiram@gmail.com